Borzęcin: 650 lat wsi i parafii |
WYDARZENIA - Borzęcin | |||
piątek, 24 stycznia 2014 21:41 | |||
W tym roku przypada 650 rocznica lokowania Borzęcina. W momencie lokacji wsi, została także erygowana parafia. Duchowy i historyczny wymiar maja mieć uroczystości organizowane w Borzęcinie, miedzy innymi przez parafię. Przypomnijmy, że pierwsza informacja o miejscowości Borzęcin pochodzi z 1475 roku. Jak czytamy w Liber Beneficiorum Jana Długosza, biskup infułat krakowski Bodzanta Jankowski w roku 1364 postanowił na „pustkowiu-karczowisku" założyć wieś zwaną pierwotnie Bodzancinem. Czy wcześniej osadnicy interesowali się terenami wchodzącymi dzisiaj w skład gminy? Zapewne tak. Archeologiczne Zdjęcie Polski potwierdza ślady osadnictwa z przełomu epoki brązu i żelaza na terenie Bielczy. Jak wynika z XIV - wiecznych dokumentów, na terenie wykarczowanego lasu kmieciom nadano po łanie ziemi. Osadnicy z Niemiec Według spisu podatkowego z 1536 roku w Borzęcinie mieszkało 87 kmieci. W dokumentach wieś widnieje pod różnymi nazwami, dopiero za czasów rozbioru austriackiego ukształtowała się aktualna nazwa miejscowości. Pierwszymi osadnikami byli Słowianie, ale kiedy okazało się, że ich liczba wykruszyła się, właściciele osady postanowili sprowadzić osadników ze Śląska i Niemiec. Pod koniec XVI stulecia we wsi działała już szkoła przykościelna, co świadczyć może o zamożności tutejszych mieszkańców. W latach 1655-1657 Borzęcin padł ofiarą najazdów, grabieży wojsk szwedzkich i siedmiogrodzich. Około 1680 roku rozpoczęła się budowa istniejącego kościoła parafialnego pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny. Konsekrowano go w 1730 roku. Przez cały czas wieś była własnością biskupów krakowskich i należała do tzw. „klucza radłowskiego". Jak wynika z akt Krakowskiej Kurii Metropolitalnej, tutejsi chłopi odrabiali pańszczyznę na folwarkach Zabytkowy kościół Kościół pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Borzęcinie Górnym został wzniesiony w latach 1680-1730. To druga świątynia w Borzęcinie. Pierwszy kościół został wybudowany, jak wynika z akt Krakowskiej Kurii Metropolitarnej, w 1364 roku. Był obiektem drewnianym i najprawdopodobniej spłonął. Za patrona parafii obrano Najświętszą Maryję Pannę w tajemnicy Narodzenia. Tak jest do dziś. Obecny obraz, łaskami słynący, zwany też Matką Bożą Borzęcińską, pochodzi prawdopodobnie z początku XVI w. Przedstawia Madonnę z dzieciątkiem. Wg podań był umieszczony w drewnianej kapliczce na tzw. „Łonnem", na terenie parafii. Później został przeniesiony do starego, drewnianego kościółka, który był zbudowany po drugiej stronie rzeki Uszwicy, patrząc od obecnego kościoła. Potrzeba budowy obecnego kościoła została podyktowana ogromnymi zniszczeniami, jakie dosięgły kościół w czasie najazdu szwedzkiego w latach 1655-1660. Świątynię ukończoną w 1730 r. także nie ominęły kataklizmy. Była dwukrotnie przebudowywana w XIX wieku: w 1802 r. (po pożarze) i 1854 roku. Kolejna przebudowa kościoła miała miejsce w latach 1912 – 1917. Projektantem zmian architektonicznych był jeden z najwybitniejszych architektów galicyjskich, profesor lwowskiej uczelni, Jan Sas – Zubrzycki, znany z zamiłowania do neogotyku. Świątynia w Borzęcinie to murowana, trzynawowa budowla, o charakterze bazylikowym, z prezbiterium zamkniętym trójbocznie, przy którym jest zlokalizowana kaplica i zakrystia. Wnętrze nakryte jest bardzo ciekawymi sklepieniami kolebkowymi i gwiaździstymi, o charakterze neogotyckim. Ciekawym zabiegiem architektonicznym jest portal główny o charakterze neoromańskim. Wyposażenie wnętrza pochodzi z XVIII i XIX wieku. W zachodniej części budowli znajdziemy kwadratową wieżę nakrytą tak zwanym hełmem baniastym. Dach ma charakter siodłowy z neomanierystycznymi szczytami. Taki styl w architekturze nosi miano eklektyzmu. [pr] Komentarze (0)Napisz Komentarz
|